بسم الله الرّحمن الرّحیم (۱)

 به جنابعالى ‌-جناب آقاى شمس‌الدّین- و برادران عزیزى که به اتّفاق شما تشریف آوردند، خیرمقدم عرض میکنیم. این مصیبت، مصیبت همه‌ی مسلمین و همه‌ی جهان اسلام است. همچنان که در این مصیبت، شما به ما تسلیت میگویید، ما هم حق میدانیم که به شما تسلیت بگوییم. نسبت امام بزرگوارمان به مسلمین نسبت علی‌السّوائى (۲) بود. ما از شما ‌-شخصاً- و برادران عزیز دیگر در علماى لبنان، به‌خاطر مواضع خوبى که همیشه نسبت به جمهورى اسلامى و اهداف جمهورى اسلامى داشتید متشکّریم. مسئله‌ی شما یعنى مسئله‌ی لبنان، باز هم مثل گذشته مسئله‌ی ما است و ما احساس تکلیف میکنیم نسبت به برادران لبنانى؛ همچنان که بارها با شما در مذاکرات گوناگون صحبت شده و گفته‌ایم، باز هم تأکید میکنیم که برادران ما در لبنان مثل برادران ما در ایران [هستند]؛ ما با همان احساس نسبت به آنها فکر میکنیم و نگاه میکنیم و ‌ان‌شاءالله‌ عمل میکنیم.

 آن چیزى که این روزها براى ما خیلى مهم است، مسئله‌ی وحدت شیعه در لبنان است؛ مکرّر مشاهده میشود که دستهاى دشمن، سعى میکنند در دریدن این یکپارچگى و وحدت. ما از همه انتظار داریم؛ منتها از بزرگان، از علما، از اهل دین و فضل که حرفشان و فکرشان براى دیگران نافذ است، قهراً انتظار بیشترى داریم؛ میدانیم که شما تلاش میکنید و زحمت میکشید و امیدواریم که خداوند زحمات شما و تلاش شما را مورد تقدیر و لطف خودش قرار بدهد و مایلیم که ‌ان‌شاءالله‌ این تلاشهاى مخلصانه و دلسوزانه، از طرف شما و از طرف بقیّه‌ی علماى لبنان و جهات لبنانى شیعى افزایش پیدا کند تا هم مسلمانان لبنان و هم ‌-در دایره‌ی کوچک‌ترى- شیعه‌ی لبنان، ‌ان‌شاءالله‌ از برکات وحدت و یکپارچگى برخوردار بشوند. براى شما دعا میکنیم و از شما هم انتظار دعا داریم. موفّق و مؤیّد باشید.